ÇATAL VE ORGANİK PEMBE SERÜVENİM

Blog sahibi olmadan önce yemek ve yemeğe dair bütün tariflerimi topladığım birkaç defterim vardı. İhtiyaç duydukça ne yapacağıma ve tariflere, o defterlerimi karıştırarak karar verirdim. Ancak son zamanlarda fark ettim ki bloğumu tarif defteri gibi kullanmaya başlamış ve reçetelerini orada arar olmuşum. Şöyle bir zihnimi yokladığımda da tarif defterlerimde olup da sayfamda yer almayan pek çok tarifim olduğunu gördüm. Bu çatallar da onlardan biri. Kapalı kutuda bekletildiğinde uzun süre bayatlamadan durabilen mis gibi tereyağ ve mahlep kokusuyla lezzetlenen bu tuzlular ikindi çaylarını boş içemeyen bizim ev halkı tarafından çok seviliyor. Uzun zamandır yapmadığımı görünce geçtiğimiz hafta gelen misafirlerim için yapmıştım. Yiyenler pastanelerde satılanlardan çok daha leziz, ağızda dağılan kıyır kıyır bir dokusu olduğunu söyleyince hem sizlerle paylaşmak hem de bloğumda yer alsınlar istedim.

O gün bunların yanı sıra başka şeyler de planladığım için yarım ölçüden hazırlamıştım. Siz isterseniz ölçüyü iki katına çıkarıp daha fazla miktarda yapabilirsiniz.
Malzemeler

1) 125 gr. tereyağ

2) 2 çorba kaşığı zeytinyağı

3) 1/2 çorba kaşığı toz şeker

4) 1 çorba kaşığı yoğurt

5) 1 tatlı kaşığı mahlep

6) 1/2 çay kaşığı tuz

7) 1/2 çay kaşığı kabartma tozu

8) 1 adet yumurta

9) Un miktarı için alabildiği kadar ifadesi kullanılmış.Ben de ölçmeyi unuttuğum için hiç istemediğim halde bu şekilde yazmak zorunda kaldım. (Hamurun kulak memesi kıvamında olması gerekiyor)

Yapılışı

Çukur bir karıştırma kabına önce tereyağ, yumurtanın beyazı ve diğer sıvı malzemeler konup karıştırılır. Daha sonra kuru malzemeler ve un azar azar eklenip (kıvamı ayarlamak için) yoğurulur. Hamur biraz dinlendirildikten sonra çatal şekli verilip yağlı kağıtla kaplanmış tepsiye dizilir. Yumurta sarısına 1 tatlı kaşığı zeytinyağ eklenip fırça yardımıyla üzerlerine sürülür. Çörek otu veya benim değişiklik olsun diye yaptığım gibi haşhaş, susam serpilip önceden ısınmış 170 derecedeki fırında pişirilir.

Pembe domates duydunuz mu veya yediniz mi hiç. Ben ilk kez 3 yıl önce Bodrum pazarında görmüş ve almıştım. Tijen'ciğimin bezelyelere bayıldığı gibi ben de o gün o domateslerin lezzetine doyamamış niye daha fazla almadığım için kendime çok kızmıştım. Ondan sonra ne zaman pazara gitsem gözüm hep o domatesleri arar olmuştu. Ama maalesef bir ikinin dışına çıkmamıştı onlara rastlamam. Geçen yıl eşimin bir iş seyahatinden elinde bir torba dolusu pembe domatesle dönüşünü ve sevinçle 'bak sana ne getirdim' demesiyle yüzümde oluşan mutluluk ifadesini, gözlerimin nasıl parladığını eşim ve çocuklar hala daha anlatıyorlar. 'Hatta çocuklar "anne babam sana pırlantalar getirseydi bu kadar sevinmezdin herhalde" deyip beni ti'ye alıyorlar.

O zamana kadar evimde çiçeklerden, arada bir de aldığım küçük domates ve çilek fideleri haricinde pek bir şey yetiştirmemiştim. Çocuklar o an bunları anlayamasalar da sevincim domatesleri sadece yemek değil, çekirdeklerini saklayıp yeni pembe domatesler ekebilecek olmamdandı.

Çünkü bu domateslerin evde nasıl yetiştirileceğine dair bir siteyi (Pembe domates ağı) yeni keşfetmiş ve tohumlarının nasıl alınıp saklanacağını okumuştum . Domateslerin çekirdeklerini o sitede belirtilen şekilde alıp, kuruttuktan sonra sakladım.

Şimdi artık ekim zamanı gelmişti. Geçtiğimiz pazartesi günü domates çekirdeklerimi törenle toprağa ektikten ve talimatlara uygun şekilde suladıktan sonra sıra beklemeye geldi. Üç gün sonra domates filizleri toprağı yarıp ilk yapraklarını gösterince bizim evdeki sevinci görmeliydiniz. Günde kaç posta başlarına gidip onlarla konuştuğumu bilmiyorum ama yetiştirebileceğim umudunu taşımam bile bana büyük zevk veriyor.

Bugün de ilk kaplarında çok sıkışık olduklarından, daha iyi gelişebilmeleri için biraz seyreltip evdeki bütün boş saksılara transfer ederek tarım dilinde geçerli olan ilk şaşırtmalarını yaptım.

Balkondaki saksılarda başarılı olamazsam diye endişeleniyorum ama bir yandan da bahçesi olan arkadaşlarıma verip bu domatesin organik bir şekilde yetiştirilmesini çok arzu ediyorum.
Bunları sizlerle paylaşmamın nedenine gelince elimde halen daha bir miktar domates tohumu var ve isteyenlere verebilecek olmam. Slogan "tohumdan fideye, fideden saksıya".

Şimdilik pencere önünde yer alan domates saksılarım biraz daha gelişip serpildiklerinde daha büyük saksılara ve havaların ısınmasıyla balkondaki yerlerine geçecekler.

Umarım sağlıklı bir gelişim gösterip beni sevindirirler bu pembişler.
Sizler de evinizde balkonunuzda bu tür şeyler yetiştirmek istiyorsanız şimdi ekim zamanı olduğunu hatırlatmak isterim.

Pembe domatesler lezzetinde güzel günler dilerim.