NEFESİMİ KESEN ANLAR MİMİ

Geçen hafta sevgili Burçin beni yeni bir oyuna davet etmiş ve mimlemişti. Bloglar arasındaki oyunların birbirimizi daha iyi tanımaya; kendimizin dahi bilmediği isteklerimizin ortaya çıkmasına yardımcı olduğu için ilk önce bu işi ilk başlatana; sonra da sevgili Burçin'e teşekkür ediyorum.


Burçin tarafından SOBElendiğimden beri epey zaman geçti. Ancak yazmak için bugün fırsat bulabildim. Çünkü bir hayli düşünmem gereken sorular vardı. Cevaplarını sürekli zihnimden geçirsem de artık 50li yaşlarına yaklaşan, hedeflerini daha çok çocuklarına yönelten birisi için soruları yanıtlamak pek kolay olmadı.

Ama yine de bazıları ütopik de olsa cevaplamaya çalışayım. Siz bunları okurken baharda balkonumda açan çiçekler size eşlik etsin istedim.





Birincisi;
İşte bunlar, bakalım kaç tanesi gerçek olacak;


En kısa zamanda sadece bana ait olacak bir diz üstü bilgisayar almak,


Görmeyi istediğim ülkeleri bir program dahilinde ziyaret edip, tarihlerini, kültürlerini; özellikle de mutfaklarını tanımak adına yapacağım geziler,


Birçok başarısız denemeden sonra bile bırkamadığım sigarayı hiç içmemek,


Kızımın da işin içinde olduğu; içinde hoş sohbetlerin edileceği, burcu burcu kokan çaylar, kahveler eşliğinde nefis pastaların, kurabiyelerin yeneceği, küçük, şirin bir cafe- pastaneye sahip olmak.


Tümsevdiklerimle beraber bir yerlere yetişme telaşının olmadığı, doğayla başbaşa olacağım sakin bir yerde yaşamak. (Şimdilik pek mümkün gözükmese de).


İkincisi;
Hemen yapabileceğim halde yapmayı neden beklediğimi bilmediklerim;


Bilgisayar konusundaki bilgilerimi ilerletmeyi, bloğumdaki işleri yaparken kimseden destek almadan yapabilecek duruma gelmeyi,


Kendime zaman ayırıp, eskiden olduğu gibi kitap okuma düzenime gelebilmeyi


Tarif defterlerimi düzenleyip aradığımı hemen bulabileceğim duruma getirmeyi,


Blog işine girdikten sonra artan mutfak malzemelerimi koyacak ek bir dolap yaptırmayı,


En az on kilo vermeyi (yemek yemeyi bu kadar severken bu nasıl olacak bilmiyorum ama...)


Sağlık problemlerimden ötürü (ayaklarımdaki ağrılar) gerçekleştiremediğim yürüyüşlerime yeniden başlamayı,


Sağlığıma daha çok dikkat etmeyi,


Yaptığım yemeklerin fotoğraflarını güzel çekebilmek için bir fotoğraf kursuna gitmeyi.


Üçüncüsü;
Bir daha dünyaya gelsem ve seçme şansım olsa;


Sabırlı bir insan olarak doğmayı, (her ne kadar zaman bu huyumu törpülese de yine de aceleci, heyecanlı bir yapım var.)


En az iki yabancı dili konuşup yazıyor olabilmeyi,


Bir enstürman çalabilmeyi,


Savaşların, sosyal ve ekonomik adaletsizliğin, mutsuz insanların olmadığı, herkesin sevgi, saygı ve hoşgörüyle birbirlerine destek oldukları bir dünyaya gelmek isterdim.