KAHVALTIYA EV EKMEĞİ / ÖĞLEYE FİRİK PİLAVI

Neye niyet, neye kısmet diye buna denir. Becerebilseydim bu iletinin konusu son günlerde çok meşhur olan ekşi mayalı ekmek olacaktı. Daha önce nohut mayasıyla ekmek yapmıştım ama ekşi mayayı ilk kez denedim. Sanıyorum bu ekşi maya da en az makaronlar kadar azim ve dayanıklılık isteyen bir uğraş. Takıntı haline getirmeden ilerleyen günlerde belki havaların daha sıcak olduğu zaman yeniden deneyeceğim ama şimdilik bu tam buğday ekmeğinin tarifini paylaşayım istedim.

Bu ekmek, hem yoğurulmayan, hem kapta pişirilen; bol lifli yapısı ve kolaylığıyla sıkça yapacağım ekmekler arasında yer alacağa benziyor.

Malzemeler

1) 275 gr. organik un (Karahan marka kullandım
2) 275 gr. tam buğday unu (İHE unu kullandım)
3) 375 gr. ılık su
4) 30 gr. üzüm pekmezi
5) 20 gr. zeytinyağı
6) 6 gr. deniz tuzu (ben himalaya tuzu kullandım)
7) 22 gr. yaş maya (pakmaya)
Yapılışı

1) Kuru malzemeler ve ufalanmış yaş maya büyükçe bir karıştırma kabına veya varsa tezgah üstü mikser haznesine konur. Önce tel veya silikon bir çırpıcı ile biraz karıştırılır. Sonra mikserle yavaş yavaş karıştırılırken bir yandan da sırasıyla zeytinyağı, pekmez su eklenir. Yavaş devirde 10- 12 dakika arası karıştırılıp kulak memesi kıvamında bir hamur hazırlanır.

2) Hamurun en az iki kat kabaracağı gözönünde bulundurularak uygun büyüklükte bir kabın içi çok hafif zeytinyağı ile yağlanır.

3) Hamur nazik bir şekilde tezgaha alınır ve bir zarf usulü dört bir yanından katlanıp kat yerleri altta kalacak şekilde yağlanmış kaba alınır. Üzeri kalın bir mutfak havlusu ile kapatılıp sıcak bir ortamda en az iki kat kabarana kadar beklenir. Hamur kabartma kabında iki katı kadar kabarınca hafif unlanmış tezgaha alnır ve tekrar zarf usulü katlanarak kabartma kabına konur.

4) Hamur kabartma kabında yeniden en az iki kat kabarınca tezgaha alınır, zarf usulü katlanıp top haline getirilir ve üzeri bir havlu ile örtülerek 10 dakika bekletilir.

5) Bu esnada kabartma kabına tam buğday unu serpiştirilir. Tezgahta 10 dakika dinlenmiş ve top haline getirilmiş hamur ek yerleri üstte kalacak şekilde kabartma kabına konur ve üzeri kalın bir havlu ile örtülerek evin sıcak ortamında yeniden kabarması için beklenir.

6) 1- 1,5 saat arası sürecek bu son kabarma süresinin son 20 dakikasında fırın 220 C dereceye ayarlanır ve fırın teli fırının en alt rafına yerleştirilir. Pişirilecek kap da porselen, cam, toprak kap (döküm tencereniz varsa bu iş için ideal) kapağıyla beraber fırına konur ve ısınması beklenir.

7) Hamuru koyacağınız kabın çapından daha büyükçe bir parça pişirme kağıdı avuç içinde top yapılıp iyice buruşturulur ve tekrar açılır. (Bu Cenk'den öğrendiğim bir yöntem). Hamur yeterince kabarınca mutfak eldivenleri giyilerek dikkatlice pişirme kabı ve kapağı fırından çıkarılır. Yağlı kağıt yeterli hacme ulaşmış hamurun üzerine gerilir ve onun da üzerine kesme tahtası yerleştirilerek hamurun boşalması için kap ters çevrilir. Kağıdın uçlarından tutularak ellerin yanmamasına dikkat edilerek hamur pişirme kabına aktarılır.

8)Kabın kapağı kapatılır ve sıcak fırına sürülür. 220 C derecede 20 dakika, sonra fırın ısısı 200 C dereceye düşürülerek 10 dakika da kapağı açılmadan pişirilmeye devam edilir. 30 dakikanın sonunda pişirme kabının kapağı eldivenle alınır ve fırının dışına çıkarılır. Ekmek kapaksız kapta 25-30 dakika daha pişmeye bırakılır.

Sürenin sonunda fırından ve kabından çıkarılan ekmek tel ızgara üzerinde pamuklu bir havluya sarılarak soğutulur.

Fırından ilk çıkardığımda oldukça sert bir kabuğu olan ekmeğin kokusu muhteşemdi. Gecenin geç saatlerinde mutfağa yayılan koku sabaha kadar sürmüş ve biz mis gibi ekmek kokan bir eve uyanmıştık.

İyi ki hergün ekmek pişirilen bir ev değil bizimki. Genelde bir dilim ekmekle yetinen benim için bu durum pek iç açıcı olmaz. Farkına bile varmadan kahvaltıda yediğim 3 dilim ekmeğin suçluluk hissiyle haftada üç gün yaptığım sporu yediye çıkarmam gerekecek sanırım.

Ekmeğin tüketim hızını görünce acaba ben bu ekşi mayalı ekmek yapımına hiç başlamasam mı diye içimden geçirmedim değil. Kimbilir o ekşi mayalı ekmeği başarabilseydim halimiz nice olurdu.

Bugünün ikinci olağanüstü lezzeti de bu gördüğünüz firik pilavı. Sevgili Sare (Tuz Ekmek) bloğunda yayınladığı günden beri aklımdan hiç çıkmıyordu. Yaptığı geleneksel ve yöresel lezzetlerle hepimizi kendisine hayran bırakan arkadaşım sana nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum. Ellerine sağlık Sareciğim.

Bulgur ve bulgurla yapılan yiyecekler zaten en sevdiklerimdi. Ama böylesi bir lezzeti ilk kez tattım. Derinden gelen tütsü kokusu ve yenibahar aroması gerçekten çok güzeldi. Ah! bir koku nasıl anlatılır bilemem ki! Anlatılmaz, yaşanır örneğinde olduğu gibi, anlatılmaz tadılır.

Çok özel bir bulgur olduğu için çarşıya çıktığımda bulabileceğime dair endişelerim vardı.Kadıköy çarşısı içindeki birkaç dükkandan eli boş çıktıktan sonra her zaman baharatlarımı aldığım baharatçıda bulabileceğim hiç aklıma gelmezdi.( Almak isteyenler çarşı içindeki Meraklı Baharatçıda bulabilirler)

Aynen Sare'nin hazırladığı şekilde pişirdim ben de. Tek ilavem pilavlara kullanırım diye yazdan hazırladığım küçük küçük kızartıp paketleyip derin dondurucumda bekleyen patlıcan kızartmaları oldu.

Yanında da pirzola, sabahleyin çıkardığım tereyağından sonra kalan nefis ayran ve yeşil salata ile mükemmel bir öğündü.

Tarif derseniz; Sare'nin anlatımındaki yalınlık ve zerafette olamayacağı için sizleri onun bloğuna davet ediyorum. (tuzekmek.com)

Bol güneşli güzel bir hafta dileklerimle afiyet olsun...