YENİ BİR MİM: BLOĞUN HAYATIMIZDAKİ YERİ...

Yazılarını ve yaptığı pastaları üç yıla yakın bir süredir büyük bir beğeni ve zevkle izlediğim; tarifleriyle ufkumu açarak; yeni lezzetleri, ülkemizde bulunmayan malzemeleri de bizlere tanıtarak mutfakta gelişmemi, ilerlememi sağlayan kıdemli blogcu arkadaşım sevgili Zinnur'un beni bu oyuna davet etmesiyle çok onurlandım ve davetini seve seve kabul ettim.

Ancak hem bilgisayarımdaki problemler hem de bayram telaşı ile biraz gecikmemin hoşgörüyle karşılanacağını ümit ediyorum.

Sorular ve benim cevaplarım...

1) Blog yazmaya ilk defa ne zaman başladım?

Blog yazmaya 2007 yılının Eylül ayında başladım. Üç yıl önce bir televizyon programında mutfakla ilgisi olmayan konuda bir hanımın bloğunun adresini vermesiyle (sanırım bloğun adı Çiğdemce idi) tanıştım blog dünyasıyla. Oradan tıklayarak hemen ilgi alanım olan mutfak bloglarını bulmam çok zamanımı almadı. İşte o günden, 2007 Eylül ayına kadar her gün (o zamanlar sayıları daha az olan) bütün blogcu arkadaşları ziyaret ediyor, yaptıklarını, yorumlarını okuyarak onları yakından tanımaya çalışıyordum.

Eylül ayında kuzenimin düğününde yaptığım pastanın fotoğraflarını gören blog dünyasından tanıştığım sevgili Burçin' in (Pastarda) "Size bir blog açmazsak çok yazık olur." sözü beni bu konuda yüreklendirmesi karar vermeme neden oldu. O pasta ile blog dünyasına adımımı attım.

2) Blog yazılarımın konusu belli bir çizgide olması için çaba gösteriyor muyum? Yoksa içimden geldiği gibi mi yazıyorum?

Blog yazmamın amacı mutfak ve mutfakta yaşadığım deneyimler olduğu için özel bir çaba göstermem gerekmiyor. Ancak zaman zaman yine mutfakla ilgisi olan yeme- içme kültürüne dayanan özel günlere ve resimlerine bloğumda yer veriyorum. Bunları yazarken de kendimi kısıtlamıyorum, içimden geldiği gibi yazıyorum.

3) Blog yazmak için gün içinde bazı şeylerden feragat ediyor muyum?

Evet! İtiraf etmem gerekir ki bloğumu açtığımdan beri günlük gazeteler dışında kitap okuyamadığımı fark ettim. Bu işte henüz çok yeni olduğumdan resim yükleme, link verme gibi işleri yaparken çok zaman harcıyorum ve bu konuda da kızımdan çok yardım alıyorum. Bu da bilgisayarın başında uzun süre kalmama, ev işlerinden olmasa da kitap okumamdan feragat etmeme sebep oluyor. Ama sanırım bir süre sonra bu meseleyi halledip kitap okumak için de kendime zaman ayırabileceğim.

4) Blog yazmak benim için eğlenceli bir uğraşken şimdi artan bekleyiş yüzünden zorunlu bir hal almaya başladı mı?

Hayır, arkadaşlarım böyle bir şeyi bana hissettirmediler. Çok uzun zamandır sadece izleyici olarak takip ettiğim arkadaşlarımın yazdığı yorumlar, cevaplar beni çok mutlu ediyor. Zevkle yazıyor ve onları da takip ediyorum. Haftanın belli günlerini bloğuma ve yeni gönderi yazmaya ayırıyorum. Bu işi en başından beri kendi isteklerim doğrultusunda planladığımdan sıkıntı yaşamıyorum.

5) Blog yazmayı daha ne kadar sürdüreceğim?

Burada olmaktan, yeni arkadaşlar tanımaktan, mutfak bilgilerime yenilerini eklemek ve paylaşmaktan çok büyük haz alıyorum. Bloğum sayesinde Türkiye dışında Amerika' dan Almanya' ya; Dubai' den Kıbrıs' a değişik yerlerde oturan yürekleri sevgi dolu, benim için çok değerli birçok arkadaşım oldu.

Bu nedenlerle bloğumdan ve sevgili arkadaşlarımdan ayrılmayı hiç düşünmüyorum.

Sevgili Zinnur' a beni bu güzel oyuna davet ettiği için çok teşekkür ediyorum. Oyunu devam ettirip bloğumun isim annesi olan sevgili Burçin' imi, güzel yemekleri ve hiç eksik etmediği yorumlarıyla Türk Lokumu sevgili Aybike' yi, blog dünyasına getirdiği yeniliklerle bizleri çok mutlu eden enfes yemeklerin sahibi Miss Gibi Zerrin' i bu Mim' e davet ediyorum ben de.