ANNEM'E...

Annem benim... Dünüm, bugünüm, yarınım. Ellerinde can bulduğum, ellerime bir can bırakanım. Ben senden çok büyük manevi bir miras aldım. Hayatı seninle öğrendim. Sevmeyi sende gördüm. Nazan Öncel'in bir şarkısı vardı çok eskiden; "ben böyle aşk görmedim, ben sebepsiz sevmedim" der ve ne güzel anlatır anneleri.

Annem benim... Tek modelim. Bebekken senin güven veren bakışlarının altında uyudum, senin sesine uyandım. İlk kelimelerimi seni dinleyerek öğrendim. Biraz büyüdüğümde seni örnek aldım kendime her evcilik oyununda. Plastik çay takımlarımla "annem gibi" misafirlerime çay ikram ettim. "annem gibi" evlendim, çocuğumu büyüttüm aynı oyunlarda. Sen, benimle beraber hastanelerde, okul yollarında geçirdin gençliğini ve ben sırf bundan ötürü seni kader ortağım bildim bu yüzden.

Annem benim... Yeni yetme, yerden bitme, sivilceli halimle hep karşıma aldığım... Asiliğimle üzdüğüm, sözünü çiğneyip yüzüne karşı "ben senin gibi olmayacağım" nidaları savurduğum sabır taşım. Aptal cesaretim, kendime olan öfkemle kaç kere kırdım seni. Çıktığım yolda kaç kez tökezleyip düştüm ve her düşüşte sen ayağa kaldırdın beni. Her derdime bir şekilde ortak ettim seni. Bir tek sen inandın kötü günlerimin geçeceğine, adam olabileceğime.

Annem benim... Yirmisinde evlenen, ailesini kuran, hem evinin işini gören, hem işine giden; yirmi beşinde "anne" olan... Ömrünü bir aileye harcayan... Beni benden daha iyi tanıyan, başımı dizlerine koyduğumda dünyanın çilesini unutturan, koynunda uyuduğumda çocukluk düşlerimi yeniden gördüğüm tek insansın. Bir zamanlar sana benzemekten korkan kızın şimdi tırnağın olmaya bile razı. Çünkü sen, hayat dersini bana en iyi veren öğretmensin. Ben karşılıksız sevmeyi, aşkı, fedakarlığı, kadınlığı ve kendimi sende gördüm.

Annem, bence çıktığın tatilin epey uzun oldu. Mutfakta çınlayan sesin, yaptığın makaronların kokusu, akşamüstü çaylarımız, gece atıştırmalarımız, fikirlerin, dürüstlüğün, hazırcevaplığın, benimle dalga geçmen ve destek olman, yaptığım espirilere gülmen, yere sağlam basan ayakların, dimdik duruşun... Bu maddelere dah çok şey ekleyebilirim ama kısaca SEN; karnında beni hissettiğin günden beri tüm kalbinle, varlığınla yanımda olan tek insansın. Dilerim daha uzun yıllar yanımdan hiç ayrılmazsın.

Sevgili Blogcular,

Siz güzel bir pazar günü, hem de Anneler Günü'nde bu yazıyı okurken yazarımız çıktığı tatilden hala dönmemiş olacaktır. Kendisinin bloğu, ender zamanlarda görüldüğü gibi, kızı tarafından işgal edilmiştir. Paniğe gerek yoktur; zira vuruşlarım dostçadır. :))

Yukarıda, Internetin başka bir mecrasında anneme ithaf ettiğim bir yazıyı annemin bloğunda yayınlıyorum. Bu, benim naçizane hediyemdir. Umarım okuması hem annem he sizin için keyifli olmuştur. Gözleri yaşlanan, duygulanan tüm sevgili okurlar, yazımın bazı masum yan etkileri vardır. Bu yan etkilerden kurtulmanız için aşağıda; bir beyaz eşya firmasının Anneler Günü için hazırladığı, facebook'ta gezinen o meşhuuuur videoya yer veriyoruz. Aşağıdaki linke tıklayarak izleyebilirsiniz.

Tüm annelerimizin günü kutlu olsun, emekleri, anılarıyla bizim yolumuza ışık tutsunlar.

Profilo- ANNELER GÜNÜ REKLAMI